Hljómsveitin The Prodigy, sem eitt sinn heiðraði íslenska aðdáendur með nærveru sinni, er fræg fyrir að fara sínar eigin leiðir í tónlist og myndbandsgerð. Langeygir aðdáendur sveitarinnar glöddust um daginn þegar hún gaf loksins út nýtt lag eftir langa þögn. Lagið heitir „Baby´s got a Temper“ og myndbandið er afar óvenjulegt og ögrandi eins og Prodigy er von og vísa.

Í myndbandinu koma hljómsveitarmeðlimir akandi, klæddir borgaralegum fötum, sköllóttir og kallalegir. Þeir koma að stóru plani, fara inn í hrörlegt hús og setjast fyrir framan spegla í búningsherbergi. Annars staðar í húsinu er fjós og þar sitja ljóshærðar, föngulegar og berbrjósta stúlkur á mjaltastólum og mjólka þrýstin júgur kúnna í litlar flöskur. Feit, illgjörn kona gengur um með staf og lemur stúlkurnar áfram ef henni finnst þær slá slöku við mjaltirnar. Konan safnar flöskunum saman í trog sem hún fer með í sölulúgu, lýðurinn grípur flöskurnar og svolgrar mjólkina. Hljómsveitarmeðlimir umbreytast fyrir framan speglana, skipta um föt, setja upp hárkollur og mála sig í kringum augun. Þeir storma fram á sviðið og upphefja söng og hljóðfæraslátt, rytjulegir rafpönkarar af guðs náð. Nokkrar kúnna slíta sig lausar af básunum, flykkjast í áhorfendastæðin og æða trylltar fram og aftur. Stúlkurnar halda áfram að mjólka bleika spenana í nærmynd undir dynjandi tónlistinni, mjólkin spýtist út fyrir flöskurnar, upp í munninn á þeim og á ber brjóstin. Fólkið verður æ æstari í mjólkina, stúlkurnar hafa varla undan og hvítar, krampakenndar mjólkurgusurnar standa í sífellu fram út þrútnum spenunum. Brátt er mjólkin á þrotum og lagið á enda, hljómsveitin afklæðist gervinu, strunsar framhjá óðum lýðnum og ekur á brott. Eftir standa nokkrir þambarar á ruslaralegu planinu og strjúka af sér mjólkurskeggið.

Það sem helst hefur vakið umtal í myndbandinu eru kynferðislegar tilvísanir sem varla fara á milli mála. Eitt myndbanda Prodigy þótti á sínum tíma svo gróft að bannað var að sýna það á bresku sjónvarps- og tónlistarrásinni MTV. Hér á landi er nýja myndbandið „Baby´s got a Temper“ sýnt í PoppTíví frá morgni til kvölds, á barnatíma jafnt sem fréttatíma, auðvitað ásamt fleiri „klúrum“  tónlistarmyndböndum. Skyldi koma að því einn góðan veðurdag að tónlistarmyndbönd verði flokkuð eftir innihaldi, líkt og í MTV, svo viðkvæmar sálir og börn geti forðast ofbeldisfull og klámfengin myndbönd? Það er löngu orðið tímabært.

En er myndband Prodigy bara enn ein birtingarmynd hins frjálsa kláms á fjölmiðlaöld? Á Radíó X var á dögunum skemmtileg umræða um áðurgreint myndband og túlkun þess. Umbreyting hljómsveitarmeðlima táknar eilíft streð listamannanna við að uppfylla útlits- og ímyndarkröfur markaðarins. Kýrnar eru tónlistin sem mjólkuð er endalaust til að anna græðgislegri eftirspurn. Með mjaltastúlkunum brjóstgóðu er verið að hæðast að hamslausri nektar- og líkamsdýrkuninni í tónlistargeiranum. Þegar öll kurl koma til grafar gerir myndband Prodigy botnlaust grín öllum klisjunum, listamönnunum, aðdáendunum / áhorfendunum og tónlistariðnaðinum í heild. Því er sjaldnast svo farið að tónlistarmyndbönd séu svo djúp og vitsmunaleg og gleðiefni þegar það gerist. Það þarf Undrabarnið til.

Steinunn Inga Óttarsdóttir

Lesbók Morgunblaðsins, 11. október 2002