Í Bókaþjófnum (eftir Markus Zusak) er dauðinn sjálfur sögumaður, hann hefur yfrið nóg að gera við að safna saman sálum framliðinna í heimstyrjöldinni síðari og koma þeim á vísan stað. Lísella er stelpuskott sem býr hjá fósturforeldrum sínum í Himmelstræti í München. Hún er bókaþjófurinn og fjölskyldan felur Gyðing í kjallaranum sínum. Bókin fjallar um um lífið í Þýskalandi nasismans, stríð og grimmd og líka um ást og vináttu. Óborganlegar persónur og skemmtilegur frásagnarháttur. Ísak Harðarson þýddi og gerir það bara ágætlega, en hvernig datt honum í hug að segja „Það er alltaf slæmt þegar fólk grípur mig rauðhentan…“ (548)?

596 bls...
Ja hérna, sá skriplaði þarna. Jafnast næstum því á við glæpamann í tjaldi. Mikið ertu annars öflug í lestrinum, þú mætir sterk til leiks í jólaringó…
Þú ert rosalega dugleg að lesa. Ef ég þekkti þig ekki betur héldi ég að heimilið væri á hvolfi, enginn matur og þú bara sitjandi í draslinu með bækur allt um kring.
Annars er ég bara að bíða eftir þér, þú hlýtur að vera rétt ókomin… jú nú hringir dyrabjallan!
Maður liggur í leti og ómennsku og les sér til óbóta. Glæpamaður í tjaldi?
Glæpamaður í tjaldi = Criminal intent