Þá er húsbíllinn kominn í geymslu og veturinn má halda innreið sína. Þessi mynd var tekin um borð í sumar, ansi hreint huggulegt hjá okkur.

Haustið nálgast og síðasta húsbílareisan í ár er á dagskránni. Svo verður bíllinn góði settur í þurra og hlýja geymslu og bíður þar þangað til við sækjum hann næsta vor, hressan og sprækan, og höldum á vit nýrra ævintýra.

Víða er fallegt á Vestfjörðum, langir firðir, snarbrött fjöll og hvítar sandvíkur. Gyða og Brynjar taka birtustigið í einni víkinni meðan Arwen hvílir sig undir þrífæti.

Í útilegu með systrum mínum og fjölskyldum þeirra var mikið prjónað, þ.e. þær prjónuðu en ég horfði á.

Þar er heit laug sem er sjálfstætt starfandi. Ekkert þrifa- eða klórvesen þar, engar sturtur, búningsherbergi bara útveggir. En voða notalegt að dýfa sér í hana ef ónæmiskerfið er í lagi.

Nú hefur mér tekist að búa til skjal og tengja við síðuna en það var aðallega þess vegna sem ég valdi að blogga á wordpress, skv. ráðleggingum Drengs tölvugúrús, síðla hausts 2008. Þetta er svo sáraeinfalt þegar maður fattar það að það er bara fyndið. Lesendur góðir, skoðið til gamans flokkinn Ferðasögur hér til hægri og smellið þar á Húsbílareisa 2008 en það er pdf-skjal! Þar eru hugleiðingar húsbílafreyju frá sumarfríinu í fyrra og myndir sem Brynjar tók.

 Á Lambeyri við Tálknafjörð er gömul hvalstöð, hlaðin úr múrsteinum, og standa 2-3 útveggir uppi ásamt heljarmiklum strompi. Við gistum þar eina nótt  (fengum til þess leyfi landeiganda en í raun er öllum heimil för um annars manns land og að tjalda til einnar nætur, skv. lögum). Brynjar tók þessa mynd af okkur Arwen, á móti sól með flassi. Daginn eftir hittum við Stefán Kristjánsson á Innari-Lambeyri, einsetumann og sérvitring, og áttum við hann fróðlegt spjall. Hann hefur m.a. sett subaruvél í trabant og hækkað hann upp, þessi bíll er vel gangfær en hefur ekkert verið hreyfður í sumar því það er þrastarhreiður í vélinni. Hann smíðaði hús sitt sjálfur og er að gera upp bíla og báta auk þess sem hann dútlar ýmislegt inni við, hugleiðir og spekúlerar. Hann hefur dregið sig í hlé frá skarkala heimsins, séð ljósið,  öðlast heimspekilega ró og innri frið. Kannski verður maður sjálfur einhvern tímann svona þroskaður.

Hrafnseyri við Arnarfjörð heitir eftir Hrafni Sveinbjarnarsyni sem oft hefur verið nefndur fyrsti læknir á Íslandi (veginn 1213). Þar er safn tileinkað Jóni Sigurðssyni (1811-1879) og stílhrein minningarkapella um hann. Við komum þar í brakandi sól og fengum okkur kaffi og vöfflu með sultu og rjóma. Útsýnið af bæjarhlaðinu er dýrðlegt og ekki furða að hugur Jóns hafi stefnt hátt eftir að hafa notið þess í uppvextinum. Safnið er áhugavert og alltaf jafn sérstakt að sjá Jón og Ingibjörgu saman á mynd, hann svo ungur og myndarlegur, dökkhærður og sposkur, en hún eins og herfa enda beið hún eftir honum í 12 ár og yngdist ekki á meðan. Hrafnseyri er fornt prestsetur og þar er gullfalleg kirkja með útskornum skírnarsá eftir Ríkharð Jónsson. Æskuheimili Jóns, fallegur burstabær, hefur verið endurgerður mjög smekklega og þar er veitingasalan. Þar má  sjá svefnherbergi prestshjónanna og rúmið sem Jón fæddist í. Einnig er þarna reisulegur bautasteinn til heiðurs Jóni og auðvitað er flaggað þarna alla daga.

Ekið inn Dýrafjörðinn á fögru sumarkvöldi. Stutt í að sólin hverfi bak við fjöllin. Seinna um kvöldið lögðum við bílnum á Holtsbryggju í Önundarfirði. Þar voru steiktar fiskibollur bornar fram með hvítlaukssoðnum kartöflum, rjómalagaðri tómatsósu og fersku salati. Vindurinn vaggaði okkur í svefn og við vöknuðum árla næsta morgun við kríusöng…